تو آمدی و رفت زتن ماجرای درد
از خاطرم گریخت غم روزهای سرد
در دل بمان که به احساس بودنت
مانده ست بر مدار تو این قلب دوره گرد
((یلدا بپاست جان من اکنون شتاب کن))
دل در هوای دلکش اردیبهشت رفت
با غمزه ی نگاه تو دل تا بهشت رفت
سودای وصل بود وبنای عمارتش
دل در هوای چینش آن خشت خشت رفت
((افسونگری تو کم کن ورخ در نقاب کن))
خرداد زاده ایم ودل ما سخن سراست
در هرسخن کلام غم عاشقی بپاست
خورده گره به غم همه احساس عاشقی
این شور عاشقی ست که پایان ماجراست
((حال مرا چو عهد قشنگ شباب کن))
با نرگس مستت تو به شعرم قدم زدی
با یک بغل دسیسه به قلبم علم زدی
کوچی به دل نمودی ودر فصل انتخاب
تو بهترین روز مرا هم رقم زدی
((در من جز عشق هرچه که دیدی خراب کن))
با تیر عشق به جانم چه تاختی
در عرصه حضور زبودن چه ساختی
مردادی ام تو به گرمای عشقمان
شال حذر ز سردی دی از چه بافتی
((گرمای تیر ماهی من پس شتاب کن))
جادوی هرنگاه تو اعجاز می کند
صد راه بسته را به دلم باز می کند
با هر قدم به من که تو نزدیک می شوی
دل در هوای عشق تو پرواز می کند
((ای دل بیا وعطر تنم را گلاب کن))
آهسته آمدی وچه بی درد آمدی
در انتهای فصل  شب سرد آمدی
با آنکه حس ناب لطیفی تو داشتی
مردانه عزم بودی وچون مرد آمدی
((با بوسه ای ز مهر بیا انقلاب کن))