به سخره در آمده
شالوده هستی/ و
چشمها  بی حیا
آبنوسی در آتش بر آتش
تشت تشتت زجر
در ازدحام بلوغ
پف کرده گلو
گلوله ورسنی محکم
تراژدی  سندیکا
اخم زرد فلفل
وقلمی که گیر کرده
لب بغض سکوت
تشنه،دشنه
ودشنام پاره ،پاره های
کاغذ سطر سفید کلاغ
بغض رخت آویز
آژیر سینه
هق هق دستها
نم.نم اشک حنجره در
مرداب ابروباد میان
فریادهای در گلو خفه
#علیرضا ناظمی